Zilveren Toren 2020 Afdeling 1 ronde 6

Update na 6 rondes.

Mol 1 staat net in de eerste helft van het klassement, maar raar maar waar is dat nog lang niet veilig wat betreft degradatie. Het verschil tussen plaats 5 en 9 is 4 punten, oftewel 2 winstpartijen.
De voorsprong had groter kunnen geweest zijn, maar halve en hele puntjes, vooral in de thuiswedstrijden, beslisten daar anders over.

Vorige vrijdag gevreesde verplaatsing naar Brasschaat. Gevreesd, omdat op voorhand geweten was dat drie basisspelers niet konden spelen. Gelukkig kon Kadir uiteindelijk toch spelen, zodat we een deftige ploeg konden opstellen.

Laat me direct bij Kadir blijven: de afgelopen twee thuisrondes (3, als we Interclub meetellen) was hij medogenloos over zijn tegenstanders gewalst. Vrijdag leek het omgekeerd. Al heel vroeg leek opgeven het meest eervolle dat zwart nog kon doen. Kadir probeerde nog, maar moest toch vrij vroeg de partij gewonnen geven. Samen met een relatief snelle remise van Marc (die lijkt dan weer veel scherper met zwart dan met wit) 1,5 - 0,5 achter op de eerste twee borden. Op het derde bord leek ik te slapen. Een zet die een toren zou hebben gekost maar net op tijd gezien, maar dat 'net op tijd' kostte me daardoor wel een pion. Ik kreeg mijn stukken wel snel actief en er bleef veel taktiek inzitten, maar even had ik toch schrik dat de eerste drie borden een volledig halfje zouden halen.

Saravana stond lange tijd niet slecht, maar zoals gewoonlijk een beetje passief. Hij was de volgende die gedaan had, met weer geen extra score voor Mol: 0.5 uit 3, het begon er stilaan slecht uit te zien.

Supersub Yanal profiteerde in mijn ogen lange tijd niet optimaal van de vreemde keuzes van zijn tegenstander, maar kon een deugdelijke stelling dan toch omzetten in materiaal, en partijwinst. 100 % score, zo blijft die titel van supersub staan, en 1,5 op 4.

Ondertussen leek het bij mij hoe langer hoe meer dat remise mogelijk was, maar dat ik zelfs kon hopen op meer, ondanks mijn minpion. Mijn tegenstander pareerde de verschillende dreigingen echter correct, waardoor het hoogst haalbare een eindspel was (met nog steeds een minpion) met loperpaar voor mij. Een ronde eerder ging ik een eindspel in met een pion meer, tegen een tegenstander die ook het loperpaar had. Door een foutje van mij deed ik toen zelfs geen poging tot winnen, maar door die analyse wist ik dat remise houden niet moeilijk was. De pion werd teruggewonnen, maar daarvoor moest ik lopers afruilen. Ik drong nog even aan, maar met nog 4 minuten op de klok koos ik maar voor de veiligste weg. Ook veilig voor mijn tegenstander bleek, remise, en 2 op 5.

Na korte analyse gaan kijken hoe het bij Paul stond. Het iets moeilijkere eindspel was afgehandeld tot een eindspel dat wat beter stond voor de tegenstander, maar wat toch bij correct tegenspel remise ging geven. 2,5 op 6, daar konden we, gezien het verloop van de wedstrijd, nog mee leven.
Naar goede (euh, nee, slechte!) gewoonte had Paul echter geen minuut meer op zijn klok, zijn tegenstander nog meer dan 10 minuten. De laatste zetten deed Paul een paar keer met nog net een paar seconden over, terwijl de tegenstander zijn tijd volop leek te benutten om de laatste winstkansen er te proberen uitpersen. Groot was de verbazing dat de tegenstander, met niet lang ervoor nog zoveel tijdsvoordeel, vrolijk door zijn vlag ging!
Heel sympathiek, 3 uit 6, en zowaar een gelijkspel!

Tijdens de heenrit tegen mijn passagiers gezegd dat de auto waarschijnlijk niet zou starten in Brasschaat zonder twee punten aan boord, dankzij de winst van Yanal, en Marcs en mijn remise, vlot gestart en thuis geraakt. Dankzij de meevaller trouwens in opperbeste stemming.

Zoals in het begin gezegd, het zal nog spannend worden. Maar je start de drie laatste rondes dan toch maar beter vanop de 5e, dan op de laatste plaats.